Péu-de-chin
Nardus stricta
Poaceae Graminaceae
Autre noum : Greso.
Noms en français : Nard raide, Poil-de-bouc.
Descripcioun :Aquéu péu-de-chin trachis sus li tepiero de mountagno, souvènt sus li cresten, e dins li coumbo à nèu. Fai de gròssi mato que podon s'espasseja sus de grand relarg. Se recounèis à sis espigo primo mai redo, un pau vióuleto emé lis estamino blanco ; lis espiguet soun gaire sarra e tóuti vira dóu meme coustat emé uno souleto flour.
Usanço :Li bèsti l'esbrouton pas. D'acò, quouro n'i'a proun de péu-de-chin, mostro que lou relarg èi trop pastura.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40(60) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Nardus
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 6 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Tepiero
- Coumbo à nèu
- Melounié
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Éurosiberiano
Ref. sc. : Nardus stricta L., 1753
Jounc-marin
Juncus maritimus
Juncaceae
Nom en français : Jonc maritime.
Descripcioun :Lou jounc-marin trachis dins li prado salado pas liuen de la mar. Li tijo soun pounchudo mai pas tant que li dóu jounc-pounchu, emai d'acò fai pas de mato, mai a uno souco rebaladisso que douno de coulounìo aloungado. L'enflourejado èi peréu mens sarrado. Apoundèn que li tepalo soun verdo à la flourido emé de fielat d'estamino courtet.
Usanço :Lou jounc-marin servié, à tèms passa, pèr faire de fiò e peréu, bagna dins la graisso, pèr faire lume.
Port : Grando erbo
Taio : 50 à 120 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Na Cl
Autour basso e auto : 0 à 100 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Mar
- Palun
- Sansouiro
- Prado umido
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Juncus maritimus Lam., 1794